Van elk van de acht beelden van de kunstinstallaties Disconnected / Reconnected (#1) en Disconnected / Reconnected (#2) worden exclusieve art prints aangeboden op grootformaat fotopapier, in een gelimiteerde oplage van 25 stuks.

Het kunstwerk ‘I can’t breathe’ is een meerduidige verbeelding van de systemische (systematische) onderdrukking in onze (westerse) samenleving. Het werk houdt ons een spiegel voor. We leven in een onrechtvaardige en ongelijkwaardige samenleving. Een defect systeem. De zin “I can’t breathe” is als een mantra van systemische onderdrukking eindigend in ruis en tragedie. Waarbij de woorden agressief in elkaar worden gevlochten als een soort van ondoordringbare maliënkolder wat elke dialoog onmogelijk maakt. Een chaotische duisternis.

Op 12 september 1944 begon de bevrijding van Nederland in Mesch, Zuid-Limburg. Kortbij Reijmerstok. Sinds die dag leven wij in vrijheid. Al 76 jaar lang zijn wij vrij.
Maar leven wij daadwerkelijk in vrijheid? En wie zijn die wij? Als er een wij is, is er ook een zij.
Leven zij ook in vrijheid? Wat is onze verantwoordelijkheid als bevrijde mensen? Is onze bevrijding slechts een mooie herinnering óf is het een belofte aan toekomstige generaties, waar ook ter wereld?

Het kunstproject Vluchtelingen (#1) verbeeldde het tijdloze verhaal van een terugkerende realiteit: het vluchtelingenthema. Elke dag worden mensen over de hele wereld gedwongen hun huizen te ontvluchten uit angst voor dood of vervolging. Weg van armoede, uitzichtloosheid en onderdrukking nemen zij alleen mee wat ze kunnen dragen. Wanneer zij de internationale grenzen overschrijden worden ze vluchtelingen genoemd. Ze steken oceanen en mijnenvelden over. Velen zullen nooit meer terugkeren. Ze zetten hun leven en hun toekomst op het spel.